Bitkilere yapı sağlayan bir biyo polimer olan selüloz artık nanoteknoloji çalışmalarında da kullanılmaktadır. Nano selüloz; yüzlerce mikrometre uzunluğunda ve 5 ile 500nm çapında selülozun kristal veya lifli birimlerini içeren nano-malzemenin yeni bir sınıfıdır.
Ağaç ve bitkilerde selülozun, çeliğin dayanıklılık mukavemetine sahip olduğu ortaya çıkmıştır. Odunun kimyasal yapı bileşenlerinin temeli olan selülozun nano boyuta indirgenmesi ile elde edilen nanoselülozlar boyutlarına, özelliklerine ve üretim yöntemlerine bağlı olarak mikrofibrillenmiş selüloz (MFC), nanokristalin selüloz (NCC) ve bakteriyel nanoselüloz (BNC) şeklinde sınıflandırılabilir.
Nanoselülozlar; Odun, şeker pancarı, patates, kenevir ve ketenden elde edilen mikrofibrillenmiş selüloz, odun hamurunun mekanik bir etki sonucu parçalanması ile oluşmaktadır. Odun, pamuk, kenevir, keten, buğday sapı, dut kabuğu, bakteri veya yosun bazlı selülozdan elde edilen nanokristalin selüloz ise selülozun asit hidrolizi sonucunda oluşur. Bakteriyel sentez yoluyla da şeker ve alkollerden bakteriyel nanoselülozlar üretilebilir. Nanoselülozun elde edilmesinde odun en önemli selüloz kaynağı olarak kullanılmasına rağmen mısır, şeker kamışı, buğday, pirinç, patates, arpa, havuç, bambu, ananas ve muz gibi bitkilerin yan ürünleri de doğal lif kaynağı olarak kullanılabilmektedir.
Nanoselüloz ve nanokristal; inşaat malzemelerinin güçlendirilmesi, polymer ve beton gibi malzemelerin güçlendirilmesi, elektronik ve tıbbi cihazlar, otomotiv, tekstil, sivil ve havacılık endüstrileri için yapısal bileşenler, iletken kağıttan esnek piller, elektronik cihazlar için şeffaf esnek ekranlar, su arıtma için özel filtreler, sensörler, yenilenebilir organik plastik torbalar, yara pansuman ürünleri ve bilgisayar bellekleri gibi çok geniş çalışmalarda ilerleme sağlamaktadır.
- Kristalin Nano Selüloz
- Kristalin Nano Selüloz(Nanokristalin Selüloz, CNC)
- Fibril Nano selüloz
- Nanofibril Selüloz (Fibril Nano selüloz, CNFs)
